Jak lakierować drewno po obróbce CNC?
Świadczymy profesjonalne usługi obróbki CNC drewna: cięcie drewna laserem, grawerowanie drewna laserem, cięcie drewna strumieniem wody, frezowanie drewna, toczenie drewna, wiercenie drewna, piłowanie drewna, wygładzanie drewna, klejenie krawędziowe. Aby otrzymać gotowy, estetycznie wykończony produkt drewniany, wymagane może być późniejsze wykończenie i nadanie mu odpowiedniego połysku. Jak lakierować drewno po obróbce CNC, aby proces był efektywny? Tego dowiesz się z poniższego artykułu.
Lakierowanie drewna – czym jest, na czym polega?
Jednym z najpopularniejszych rodzajów wykończenia mebli oraz powierzchni drewnianych jest lakierowanie. Lakierowane meble czy powierzchnie są proste do utrzymania w czystości, cechują się większą trwałością, ich konserwacja nie zabiera dużo czasu i są zwyczajnie przyjemne dla oka. Ta wytrzymała powłoka dekoracyjno-ochronna zabezpiecza materiał przed działaniem wody, wilgoci, promieni UV oraz trwałym zabrudzeniem. Chroni przed uszkodzeniami, rysami, wypaczeniem. Lakiery do drewna mogą być używane zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Służą do malowania mebli, blatów kuchennych i łazienkowych, podłóg, boazerii, desek elewacyjnych, architektury ogrodowej oraz innych drewnianych elementów i akcesoriów.
Jak lakierować meble? O tym niżej…
Lakierowanie krok po kroku.
Lakierowanie drewna nie jest skomplikowanym zadaniem. Aby jednak lakierowanie drewna przyniosło pożądane efekty, poprzedza je wiele czynności, bez których nie sposób osiągnąć oczekiwanego rezultatu. Warto jednak zrobić to tak, jak należy, bo tych kilka zabiegów przygotowujących podłoże oraz kilka warstw lakieru wystarczy, aby znacznie przedłużyć trwałość drewna.
Krok 1 – usuwanie starego lakieru z drewna
Usunięcie starych powłok z drewna jest konieczne w kilku przypadkach:
- jeżeli poprzednie powłoki są już w kiepskim stanie, łuszczą się, są porysowane, czyli innymi słowy – nie chronią już tak skutecznie przed działaniem czynników zewnętrznych,
- w przypadku przeprowadzania renowacji parkietu – jedynie całkowite usunięcie starej warstwy lakieru wraz z cieniutką warstwą drewna (maksymalnie pół milimetra) gwarantuje skuteczny rezultat ponownego lakierowania; warto w tym celu przeprowadzić cyklinowanie. Lakier do parkietu aplikowany na surowe, prawidłowo przygotowane podłoże osiągnie swoje maksymalne, deklarowane przez producenta właściwości i parametry wytrzymałościowe, takie jak trwałość czy odporność mechaniczna,
- jeśli chce się wyeksponować rysunek drewna i podkreślić słoje, czyli odsłonić surowe drewno spod kryjącej farby.
Kiedy można pominąć ten krok? Kiedy mamy do czynienia z nową powierzchnią, niepokrytą wcześniej lakierem lub jeżeli poprzednia warstwa lakieru na przedmiocie czy powierzchni jest jeszcze w dobrym stanie. Kiedy poddaje się renowacji np. meble, a nie parkiet, można pokusić się o nałożenie wyrobu bezpośrednio na polakierowaną powierzchnię (oczywiście po jej uprzednim właściwym przygotowaniu), jednakże trzeba mieć na uwadze, że dodaje się kolejną warstwę wyrobu, co nie będzie bez wpływu na wygląd podłoża, zwłaszcza w przypadku powłok połyskliwych.
Istotne jest, aby nałożyć taki sam produkt, jak poprzednia warstwa lakieru. Jeżeli zaaplikuje się inny wyrób niż ostatnio, obie powłoki mogą okazać się niekompatybilne, w związku z czym efekt prac nie będzie zadowalający. Aby zminimalizować ryzyko powstania takiej sytuacji, należy przeprowadzić najpierw test wyrobu na niewielkim, słabo widocznym fragmencie. Jeżeli pojawią się niepożądane skutki, jeszcze raz należy przygotować drewno, tym razem całkowicie usuwając poprzednie powłoki (a już na pewno matując, odpylając i myjąc powierzchnię).
Czym i jak usunąć lakier z drewna?
Wiele osób zadaje sobie sobie pytania o usuwanie lakieru z drewna, jaki papier do usuwania lakieru z drewna itp.?
Narzędzia i akcesoria dobiera się w zależności od rodzaju powierzchni. Przy odnawianiu parkietu pomocna będzie cykliniarka. W przypadku usuwania powłok z szaf, boazerii, elewacji czy innych dużych – zwłaszcza pionowych – powierzchni, przydatna będzie szlifierka elektryczna z wymiennymi tarczkami. Przy mniejszych meblach czy detalach wystarczą bloczki ścierne i papier ścierny.
Szlifując drewno, wykonuje się ruchy wzdłuż jego słojów, nigdy w poprzek, aby nie uszkodzić włókien. Należy zacząć od papieru gruboziarnistego, zmieniając go w trakcie na taki o coraz drobniejszym uziarnieniu. Pomiędzy kolejnymi cyklami szlifowania trzeba usuwać powstały pył, na koniec wygładzając powierzchnię papierem o najdrobniejszym uziarnieniu i dokładnie odpylając drewno.
Krok 2 – naprawa drewna przed lakierowaniem
Wszystkie rysy i uszkodzenia, których nie udało się wyrównać podczas szlifowania, należy naprawić w tym kroku. Potrzebna będzie do tego specjalna masa szpachlowa do drewna, koniecznie w odcieniu dopasowanym do naturalnego. Trzeba nanieść ją zgodnie z instrukcją producenta i posprzątać powstały pył.
Krok 3 – wybranie lakieru do drewna
Są różne rodzaje lakierów do drewna. Wybierając właściwy produkt, trzeba wziąć pod uwagę specyfikację lakierowanej powierzchni (elewacja, panele ścienne, parkiet, meble itd.), sposób eksploatacji, czynniki na nią oddziałujące oraz kwestie estetyczne.
- lakier do drewna na zewnątrz lub do użytku wewnętrznego
Lakiery zewnętrzne tworzą powłoki odporne na biokorozję i oddziaływanie negatywnych warunków atmosferycznych, takich jak: wilgoć, opady deszczu i śniegu, zmienne temperatury, promieniowanie UV. Nadają się do malowania elewacji, okien, drzwi, mebli ogrodowych, drewnianego osprzętu łodzi i jachtów.
Z kolei lakiery do drewna we wnętrzach charakteryzują się wysoką odpornością mechaniczną, wytrzymałością na szorowanie itp. Są bezpieczne dla zdrowia, szybkoschnące i łatwe w aplikacji. Nadają się do mebli, schodów drewnianych, parkietów.
- lakier bezbarwny lub kolorowy
Lakier to z założenia wyrób transparentny, bezbarwny, zatem nie barwi drewna, nie nadaje mu jaśniejszego ani ciemniejszego odcienia, ani nie zakrywa rysunku słojów, tylko eksponuje naturalny kolor. Nadaje pewien efekt dekoracyjny, zwłaszcza że można wybrać różne jego warianty, np. matowy, półmatowy, satynowy, błyszczący itd. Trzeba przy tym pamiętać, że drewno lakierowane na wysoki połysk wygląda bardzo efektownie, ale łatwiej ulega zarysowaniom. Jeśli jest potrzeba „polakierowania” na biało, można wybrać lakierobejcę, która jest półtransparentna i nadaje powierzchni dane zabarwienie. Poza tym podkreśla i uwypukla słoje, co przynosi naprawdę ciekawy efekt.
Krok 4 – lakierowanie drewna (w tym: lakierowanie drewna na wysoki połysk)
Wszelkich instrukcji dostarczyć powinna etykieta wyrobu lub karta produktu. Znajdują się tam informacje dotyczące m.in.: liczby warstw, narzędzi do malowania itp. Jeśli producent tego wymaga, należy przed malowaniem zagruntować surowe drewno rozcieńczonym lakierem lub surowym podkładem, aby dzięki temu zabiegowi lakier nawierzchniowy lepiej związał się z podłożem. Oczywiście dochodzą do tego inne uniwersalne wskazówki i zalecenia, jak przykładowo: nie należy lakierować w pełnym słońcu, w wietrzny dzień, podczas opadów. Optymalna temperatura to 15-20°C, wilgotność powietrza 50-65%. Powinno się wcześniej starannie przygotować podłoże (drewno musi być czyste, suche i gładkie, jeżeli jest zatłuszczone lub zażywiczone – trzeba przemyć je benzyną ekstrakcyjną i wysuszyć), zabezpieczyć najbliższe otoczenie malowanej powierzchni, wyrób rozprowadzać równomiernie, dążąc do uzyskania równej, gładkiej powłoki, a przed nałożeniem każdej kolejnej warstwy wyrobu – szlifować powierzchnię delikatnie drobnoziarnistym papierem ściernym i dokładnie ją odpylać. Najlepiej zaczynać od trudno dostępnych miejsc (np. wgłębień czy łączeń między dwoma elementami), a po nałożeniu pierwszej warstwy lakieru pozostawić malowaną powierzchnię do całkowitego wyschnięcia. Czas schnięcia powłoki wynosi: 4 godziny dla produktów akrylowych i około 10-12 godzin dla preparatów na bazie rozpuszczalnika, przeznaczonych do użytku zewnętrznego.
Przydatne okażą się: folia ochronna, papier ścierny o małej, średniej i dużej ziarnistości, szlifierka (opcjonalnie), odzież ochronna i rękawice (w przypadku, gdy produkt zawiera substancje szkodliwe dla zdrowia), kuweta malarska, czyste ścierki, odkurzacz.
Jeszcze kilka wskazówek dotyczących nanoszenia warstw lakieru:
- lakier mieszamy zgodnie z zaleceniami producenta, zamieszczonymi na opakowaniu,
- powłokę nanosimy równomiernie szerokim pędzlem, najlepiej z miękkiego włosia, co pozwala nakładać cienkie warstwy lakieru i utrudnia powstawanie nieestetycznych smug,
- pędzel należy zanurzyć cały, a następnie pozbyć się nadmiaru lakieru,
- raz naniesionego i wyrównanego lakieru już nie poprawiamy,
- po lakierowaniu czekamy, aż wyschnie.
Krok 5 – powtórna aplikacja lakieru
Dla uzyskania trwałej powłoki lakierniczej konieczne jest nałożenie minimum dwóch warstw lakieru. W przypadku powierzchni mocno eksploatowanych (jak ławki, siedziska krzeseł itp.), narażonych na uszkodzenia mechaniczne i ścieranie, wskazane jest stosowanie 3 lub nawet 4 warstw. Należy wcześniej sprawdzić w karcie technicznej produktu, czy nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań. Przed nałożeniem kolejnej warstwy wyrobu trzeba przeszlifować powierzchnię papierem ściernym o wysokiej ziarnistości, a później odpylić podłoże odkurzaczem lub wilgotną ściereczką – pozwoli to wygładzić podniesione włókna drzewne i uzyskać powłokę o idealnym, jednolitym wykończeniu. Po rozprowadzeniu drugiej warstwy lakieru należy pozostawić ją do wyschnięcia. Lakier ulega pełnemu utwardzeniu dopiero po upływie pewnej ilości czasu (od 24 godzin do dwóch tygodni) – zanim uzyska swą pełną wytrzymałość, powinno się powstrzymywać przed użytkowaniem pomalowanej powierzchni i zabezpieczać ją przed zarysowaniem czy zaplamieniem.
Drewno zabezpieczone lakierem nie wymaga jakiejś specjalnej konserwacji, jest także łatwe w utrzymaniu i pielęgnacji – wystarczy przemywać wilgotną ściereczką lub przecierać ściereczką z mikrofibry. Opcjonalnie wykorzystać można preparat do czyszczenia lakierowanych powierzchni (zawsze nakłada się go na ścierkę, a nie na powierzchnię mebla). Po przeczyszczeniu warto zabezpieczyć drewniany element preparatem do pielęgnacji powierzchni lakierowanych.
Trzeba uważać na ostre przedmioty, które mogłyby zarysować powłokę, bo uszkodzenie warstwy lakieru osłabia jej walory ochronne, jak również estetyczne.
Krok 6 – mycie narzędzi
Po zakończonej pracy – jak również pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw lakieru – należy dokładnie umyć używane narzędzia. Zabrudzenia po lakierze chemicznym można doczyścić przy pomocy rozpuszczalnika do wyrobów olejno-ftalowych, a po lakierze akrylowym wystarczy zwykła woda.
Sposób nanoszenia wyrobu
Możemy wybrać jedną z trzech metod nanoszenia preparatu:
- pędzel,
- wałek,
- pistolet natryskowy.
Pędzel służy do lakierowania niewielkich elementów o skomplikowanym, nieregularnym kształcie, z wieloma załamaniami i krawędziami. Sprawdza się doskonale podczas prac, które wymagają dużej precyzji. Jest to dobry pomysł w przypadku szybkoschnących lakierów.
Wałek pozwala na szybkie i równomierne rozprowadzenie lakieru, dlatego używa się go do malowania sporych, gładkich powierzchni, typu: deski elewacyjne, podłogi, blaty, drzwi od szafy. Można dowolnie dawkować ilość środka – w zależności od potrzeby nałożyć grubszą lub cieńszą warstwę.
Przy stosowaniu pędzla lub wałka należy wziąć pod uwagę rodzaj lakieru, jaki pragnie się zastosować. Preparaty na bazie rozpuszczalnika należy rozprowadzać przy pomocy pędzla z naturalnego włosia (świńskiego lub końskiego) tudzież wałka o krótkim, gęstym runie (np. z powłoką welurową), odpornym na działanie rozpuszczalników. Pędzel ze sztucznym włosiem albo wałek do powierzchni gładkich, z krótkim runem syntetycznym, sprawdzą się w przypadku lakierów wodnych.
Pistolet natryskowy pozwala na osiąganie doskonałych efektów, bez względu na rodzaj powierzchni (fantastycznie sprawdza się przy powierzchniach dużych). Przy jego pomocy można uzyskać idealnie gładką powłokę o równomiernej grubości. Znacznie skraca czas pracy, ale nie jest tak wydajny, jak dwie poprzednie metody. Używając go, zużywamy większą ilość lakieru, zwłaszcza gdy powierzchnia ma nieregularny kształt lub otwory.
Rodzaje lakierów do drewna.
W sprzedaży dostępne są lakiery na bazie wodnej, rozpuszczalnikowe, chemoutwardzalne oraz uretanowo-alkidowe. Są też lakiery podkładowe (niektóre występują z nawierzchniowymi jako system lakierniczy), zwiększające przyczepność wykończenia, które mogą być stosowane do mniej stabilnych wymiarowo gatunków drewna.
Charakterystyka poszczególnych rodzajów lakierów:
- lakiery wodne – szybko schną, mają dobre parametry użytkowe (odporność na stosowane detergenty, ścieranie, wilgoć), są dość łatwe w nakładaniu, ale wymagają stosowania się do pewnych zasad (np. dobrania wałka odpowiedniej grubości), podczas aplikacji nie wydzielają drażniącego zapachu,
- lakiery rozpuszczalnikowe – występują w wersji jedno- lub dwuskładnikowej; te pierwsze do procesu utwardzania wykorzystują wilgoć z powietrza, z kolei z dwuskładnikowych najpierw odparowuje rozcieńczalnik, a następnie utwardzacz wiąże lakier; niezastąpione przy konieczności polakierowania np. „tłustego” drewna egzotycznego (ipe czy palisandru) – przy tak oleistych gatunkach lakier na bazie wody nie trzyma się powierzchni drewna; podczas schnięcia nieprzyjemnie pachną, zaleca się więc użytkować pomieszczenia dopiero gdy zapach się ulotni,
- lakiery chemoutwardzalne – coraz rzadziej spotykane na rynku, ponieważ pod względem składu chemicznego są jeszcze „gorsze” od rozpuszczalnikowych, zawierają nieprzyjazny dla zdrowia ludzi i środowiska formaldehyd, a ich drażniący zapach może utrzymywać się przez kilka miesięcy,
- lakiery uretanowo-alkidowe – rzadko używane w domach, dawniej często były stosowane na podłogach sportowych – z uwagi na dużą elastyczność, nie zawierają formaldehydu, ale sporo w nich rozpuszczalników (50-60%).
Przy wyborze lakieru trzeba wziąć pod uwagę, jaki stopień połysku podłoża chcemy osiągnąć. W przypadku podłogi: jeśli parkiet ma mieć wysoki połysk, zalecany jest preparat rozpuszczalnikowy, środki na bazie wodnej sprawdzają się przy wersjach matowych lub półmatowych. Pewnym kompromisem może być zastosowanie systemu: podkładowego lakieru rozpuszczalnikowego i nawierzchniowego wodnego – uwidoczni to strukturę drewna, zniweluje ryzyko przebarwień i nada podłodze satynowe wykończenie.
Lakierowanie drewna – wady i zalety.
Niewątpliwie największą ZALETĄ lakierowania jest łatwość stosowania tej metody – wystarczy w tym celu bowiem przygotować odpowiednio powierzchnię i nałożyć lakier. Lakierowane drewno zachowuje swoje właściwości znacznie dłużej niż impregnowane innymi metodami, jak na przykład olejowanie drewna. Lakierowanie drewna nie tylko poprawia walory wizualne struktury drewna, ale przede wszystkim chroni je przed szkodliwym wpływem wielu czynników – promieni UV, wilgoci, grzybów i owadów.
Do głównych WAD zaliczyć można: nieprzyjemny zapach oraz to, że świeże lakiery są niebezpieczne dla naszego zdrowia (dlatego powinno się je nakładać w specjalnej masce) i nie pozostają obojętne dla środowiska naturalnego.
Elementy i powierzchnie drewniane wokół nas są piękne i funkcjonalne. Dbając o nie, przedłużamy ich żywotność, trwałość i wygląd estetyczny. Warto raz na jakiś czas pomyśleć o zabiegu, który pozytywnie wpłynie na stan drewna i pozwoli cieszyć nasz wzrok przez długie lata. Lakierowanie to chyba najprostszy i najskuteczniejszy sposób, jeśli chodzi o konserwację mebli, podłóg i innych drewnianych powierzchni.
Zachęcamy do współpracy w zakresie obróbki CNC drewna. Szeroka, rozrastająca się stale sieć firm partnerskich zrzeszonych wokół naszego portalu i z nim współpracujących sprawia, że jesteśmy miejscem idealnym do szybkiego nawiązywania kontaktu, łatwego pozyskiwania ofert handlowych oraz bezproblemowej realizacji zadania.
Panel Klienta, pozwalający na posiadanie wszystkich zasobów związanych z ofertami i zamówieniami w jednym, uporządkowanym miejscu, umożliwia sprawną i wydajną pracę.
Stworzyliśmy to narzędzie dla Ciebie.
Wypróbuj nasze możliwości w zakresie obróbki CNC drewna. Zapraszamy do współpracy.