Toczenie CNC – poradnik

Dzięki wykorzystaniu tokarek sterowanych numerycznie i zastosowaniu toczenia CNC łatwo, szybko, skutecznie oraz w sposób w pełni profesjonalny i zautomatyzowany wykonywać można precyzyjne, powtarzalne detale toczone dla wielu branż. Popularność procesu rośnie, techniki rozwijają się, unowocześniają i zyskują na znaczeniu, proponując coraz to szersze możliwości użycia. Przyjrzyjmy się zatem toczeniu CNC.

Toczenie CNC – co to jest?

Uważa się, że usługa toczenia CNC jest jednym z najpopularniejszych typów obróbki skrawaniem. Używając procesu toczenia, można otrzymać elementy o najrozmaitszych kształtach, przykładowo: przedmioty w kształcie brył – kule, stożki, walce itp. Dzięki nowoczesnemu, komputerowemu sterowaniu toczenie CNC pozwala w sposób prędki oraz bezpieczny uzyskać pożądany przedmiot z uwzględnieniem jego skomplikowanej geometrii. Przy tym wszystkim obróbka wiórowa CNC poprzez toczenie CNC istotnie skraca czas produkcji przedmiotu, co ma duży wpływ na jednoczesne obniżenie kosztów. Praca nowoczesnych tokarek jest wydajna, efektywna, skuteczna, bezpieczna i w znacznym stopniu odciąża fizyczną pracę operatora maszyny.

Stosowane obecnie tokarki CNC to nowoczesne, innowacyjne urządzenia, bezbłędnie pokazujące wszelkie konieczne parametry pracy, takie jak: informacje dotyczące narzędzi czy ich korekcji, jak również parametrów obróbki. Kompatybilność tokarki z komputerem umożliwia wyprodukowanie sporych serii identycznych elementów, o wymiarach będących ścisłym odzwierciedleniem dokumentacji wykonawczej.

Jak działa toczenie CNC?

Toczenie CNC (ang. Computerized Numerical Control) jest precyzyjnym procesem obróbki skrawaniem, w którym to przebieg zostaje całkowicie zautomatyzowany poprzez zastosowanie mikrokomputera zintegrowanego z częścią sterującą obrabiarki. Polega na nadawaniu materiałowi konkretnego kształtu na skutek odcinania kolejnych warstw za pomocą noża tokarskiego. To, jaki efekt zostanie uzyskany po zakończeniu pracy tokarki, zależy od wielu czynników. Zalicza się do nich m.in. siła i głębokość skrawania. Istotna jest także prędkość. Na powstawanie danego przedmiotu wpływ ma również określenie odpowiedniego kierunku posuwu noża. Dopiero odpowiednie dobranie wszystkich wspomnianych wyżej elementów pracy tokarki zagwarantuje precyzyjne toczenie CNC.

Główna zasada obróbki wiórowej na tokarkach sterowanych numerycznie jest w sumie taka sama, jak w przypadku toczenia metodami konwencjonalnymi. Ruch główny obrotowy wykonywany jest przez obrabiany przedmiot, z kolei prostoliniowy ruch posuwowy wykonywany jest przez narzędzie skrawające. Obróbka zewnętrznej powierzchni nazywana jest toczeniem, z kolei wewnętrznej – wytaczaniem.

W tokarce CNC sterowanie maszyną odbywa się przy pomocy programu sterownika logicznego PLC. Sterownik ów steruje obrabiarką w zakresie określonego układu współrzędnych maszyny, przy użyciu układu automatycznego sterowania i czujników, w jakie wyposażona jest tokarka CNC. Sterowanie odbywa się w zamkniętym układzie zapętlonego sprzężenia zwrotnego, co oznacza, iż wszystkie elementy ruchome obrabiarki są za każdym razem korygowane i przywracane do określonego w programie położenia. Dane wartości zadanej w programie (czyli sygnały wejściowe m.in. z czujników) są stale porównywane z rzeczywistymi danymi na maszynie (stan urządzeń wyjściowych) za pomocą sterownika PLC. Mówiąc prościej: oznacza to, że proces toczenia sterowany jest komputerowo i nie potrzebuje ręcznej interwencji operatora. Czynności ręczne na tokarce CNC ograniczają się więc tylko do: uzbrojenia maszyny, zamocowania materiału, napisania lub wybrania odpowiedniego programu i ustawienia punktu zerowego tegoż programu.

Technologia CNC pozwala na sterowanie numeryczne daną maszyną, a zatem umożliwia zaprogramowanie urządzenia w taki sposób, ażeby wykonywało konkretne ruchy, mające sprawić, iż finalny produkt uzyska pożądane, wskazane wcześniej kształty i wymiary. Pozwala to na wytwarzanie elementów z uwzględnieniem nawet najdrobniejszych szczegółów. Precyzja i powtarzalność to jednak niejedyne atuty tejże obróbki, toczenie jest też szybkie – automatyzacja znacznie zwiększa wydajność i efektywność pracy tokarek.

Odpowiednio zaprogramowana maszyna podczas procesu obróbki wytwarza elementy w sposób cykliczny. Oznacza to tyle, że wszystkie ruchy wykonywane manualnie w czasie toczenia konwencjonalnego można zaprogramować podczas toczenia technologią CNC, a zatem pozwala to na powtarzanie ich tak często, jak tylko jest to konieczne i wymagane. Korekty wymiarów obrabianej części czy parametrów skrawania narzędzi, wprowadzane są bezpośrednio w programie lub w kompensacji narzędzi, a służy do tego panel sterowania, będący częścią wyposażenia każdej maszyny CNC. Tokarkę CNC można też zaprogramować, mając do dyspozycji gotowy trójwymiarowy model produktu. Do tego celu wymagany jest osobny komputer z zainstalowanym programem typu CAD/CAM, jak również postprocesor, konieczny do wygenerowania programu w języku programowania dla danej tokarki CNC.

Toczenie CNC – metody.

Toczenie CNC jest – obok frezowania – jedną z dwóch podstawowych technologii obróbki skrawaniem. Polega ono na oddzielaniu warstwy materiału z przedmiotu obrabianego za pomocą narzędzia, którym najczęściej jest nóż tokarski.

Toczenie CNC przeprowadzane przy użyciu tokarek ze sterowaniem numerycznym, wyposażonych w nóż tokarski, wykonujący ruch liniowy i obrabiający obracający się element, może odbywać się w różny sposób – wyróżniamy zatem różne metody precyzyjnego toczenia. 

Toczenie CNC stanowi połączenie ruchu obrotowego przedmiotu obrabianego oraz ruchu liniowego narzędzia skrawającego. Ruch narzędzia najczęściej realizowany jest wzdłuż osi toczonego przedmiotu, co pozwala na zmianę jego średnicy. Toczenie wzdłużne zachodzi wówczas, gdy kierunek noża jest równoległy do osi obrotu przedmiotu i może mieć charakter zarówno zewnętrzny (nazywane jest wtedy obtaczaniem), jak i wewnętrzny (czyli tzw. wytaczanie). Drugim, często stosowanym sposobem, jest ruch prostopadły do osi obrotu – mamy wówczas do czynienia z planowaniem, czyli zmianą długości przedmiotu obrabianego. Metoda poprzeczna przebiega standardowo, jednak w trakcie obróbki nóż ułożony jest prostopadle do osi obrotu. Spotykamy jeszcze wariant trzeci ruchu roboczego narzędzia – w obu kierunkach jednocześnie – i mamy wtenczas do czynienia z toczeniem profilowym, pozwalającym uzyskiwać stożki, baryłki oraz inne krzywizny.

Toczenie zewnętrzne.

Toczenie zewnętrzne stanowi kanon podstawowych operacji stosowanych w obróbce CNC na tokarkach. Polega na usuwaniu materiału z zewnętrznej powierzchni walcowej materiału i dzieli się na wspomniane wcześniej: toczenie wzdłużne, obróbkę profilową oraz toczenie powierzchni czołowych.

W każdym z tych przypadków należy zwrócić uwagę na dobór właściwych narzędzi i zamocowania do specyfiki konkretnego detalu. Trzeba skupić się na poprawnym zamocowaniu obrabianego przedmiotu w celu uzyskania maksymalnej sztywności. Dlaczego? Zdolność do precyzyjnego obrotu przedmiotu obrabianego ma podstawowe znaczenie dla osiągania wąskich tolerancji wymiarowych.

Toczenie wewnętrzne.

Toczenie wewnętrzne, zwane inaczej wytaczaniem, charakteryzuje utrudniona swoboda doboru strategii obróbki ze względu na ograniczenie pola pracy przez średnicę otworu w przedmiocie obrabianym. Problematyczna jest też głębokość otworu, warunkująca konieczny wysięg narzędzia.

Podstawową zasadą przy wytaczaniu jest dobór możliwie sztywnego narzędzia. Zawsze powinno to być narzędzie o możliwie największym przekroju trzonka, jaki zmieści się do wytaczanego otworu.  Z jakiego powodu? Powinno to zminimalizować ryzyko powstawania drgań. Następnym istotnym czynnikiem jest skuteczne odprowadzanie wiórów ze strefy obróbki. Z uwagi na ograniczoną dostępność do miejsca tworzenia się wiórów, wyśmienicie sprawdza się podawanie chłodziwa pod ciśnieniem przez trzonek narzędzia, ponieważ pozwala to na sprawne wypłukiwanie ich z obrabianego otworu.

Przecinanie i toczenie rowków.

Ta kategoria toczenia jest bardzo szeroka i obejmuje swoim zasięgiem zarówno odcinanie materiału, jak też i rowkowanie zewnętrze oraz wewnętrzne. Podstawowymi kwestiami, jakie należy uwzględnić przy planowaniu tego rodzaju procesu, są: oszczędność materiału oraz redukcja siły skrawania. Sprawia to, że powinniśmy wybrać narzędzie jak najwęższe, o geometrii odpowiedniej do tworzenia wióra węższego niż w przypadku toczenia rowków. Dlaczego? Z uwagi na specyficzne warunki pracy przecinaka, który podczas pracy bardzo mocno zagłębiony jest w materiał. Zbyt szeroki wiór powodowałby ryzyko zakleszczenia w rowku, a w efekcie uszkodzenie narzędzia.

Toczenie rowków to obróbka, obejmująca szereg specyficznych operacji, takich jak: toczenie rowków ogólne, toczenie rowków pod pierścienie osadcze, toczenie rowków czołowych, profilowanie oraz podcinanie.

Toczenie gwintów.

Często w elementach toczonych występują zwoje śrubowe nacinane na powierzchni obrabianego przedmiotu, wewnętrznie lub zewnętrznie, zwane gwintami. Nacina się je w celu utworzenia mechanicznego mocowania dwóch gwintowanych części albo umożliwienia przekazania ruchu poprzez przekształcenie ruchu obrotowego w liniowy, czy też odwrotnie. Toczenie gwintów na maszynach CNC odbywać się może za pomocą narzędzi z ostrzami wymiennymi, a także narzędzi monolitycznych. Najpowszechniej stosowaną techniką jest użycie noży ze specjalnymi płytkami kształtowymi, odpowiadającymi profilowi danego gwintu. W ten sposób w kilku lub kilkunastu przejściach narzędzia uzyskuje się poprawnie ukształtowany zarys gwintu.

Toczenie CNC – wykorzystanie.

Podczas toczenia obrabiany materiał obraca się, a noże tokarskie nadają mu odpowiedni kształt poprzez odcinanie kolejnych warstw, aż do osiągnięcia wymaganej formy. Pozwala to na tworzenie zaokrąglonych, walcowatych lub stożkowych części i elementów do rozmaitych maszyn i urządzeń oraz komponentów o różnych rozmiarach, które często stanowią jedynie fragment ostatecznego układu lub podzespołu. Przykładem takiego zastosowania są: sworznie tłoków silnika samochodowego, złącza do rurociągów podwodnych, wałki do silników lotniczych czy śruby medyczne do łączenia kości. Oczywiście zamówić można również wiele innych części, w zależności od potrzeby.

Na rynku branżowym wiele firm specjalizuje się w toczeniu małych, precyzyjnych elementów z prętów stalowych, aluminiowych, miedzianych, mosiężnych oraz z tworzywa sztucznego, w ofercie mając usługi takie jak: toczenie CNC miedzi, toczenie CNC tworzywa, toczenie CNC stali, toczenie precyzyjne mosiądzu i aluminium. Produkcja taka obejmuje obszerną gamę artykułów, między innymi wszelkiego rodzaju: słupki, szpilki, trzpienie, sworznie, rdzenie, wałki, kołki, bolce, śruby, osie dźwigni, rolki, rozety wsporniki, popychacze, dystanse izolacyjne, wtyki, złączki, łączniki, przekładki, podkładki, tuleje, tulejki oraz wiele, wiele innych detali oraz całych podzespołów.

Toczenie CNC – zastosowanie i wykorzystywane materiały.

Tokarki używać można do skrawania różnego rodzaju materiałów — począwszy od metali (jak: mosiądz, stal nierdzewna, miedź), po bardziej złożone materiały (w tym nadstopy w rodzaju Inconelu) oraz kompozyty (przykładowo włókno węglowe).

Toczenie CNC metalu.

Podstawą oferty wielu firm z branży metalowej jest właśnie toczenie CNC metalu. Specyfika taka wynika głównie z zapotrzebowania rynku na komponenty wytwarzane w technologii szeroko pojętej obróbki CNC. Dostarczać można wówczas części toczone dla potrzeb wielu różnorodnych sektorów przemysłu. Toczenie CNC stali nierdzewnej często wykorzystuje branża medyczna, budowlana i motoryzacyjna. Z uwagi na swoją specyfikę, obróbka skrawaniem stali nierdzewnej potrzebuje specjalistycznych narzędzi oraz parametrów skrawania. Także aluminium jest materiałem chętnie wykorzystywanym do wytwarzania precyzyjnych części toczonych dla branży lotniczej, przemysłu maszynowego i automotive. Kolejnym metalem używanym do produkcji części metalowych jest mosiądz – znajduje on swoje zastosowanie między innymi przy produkcji armatury (jak: toczenie złączek, nakrętek, śrubunków, nypli i wielu innych części) oraz w sektorze meblarskim. Precyzyjne toczenie CNC komponentów technicznych to proces wymagający sporego doświadczenia i właściwego sprzętu. W tak wymagającej dziedzinie (wysokie wymagania jakościowe i wąskie tolerancje) istotny jest bowiem każdy szczegół. 

Toczenie stali.

Stale to podstawowy materiał wykorzystywany do wytwarzania większości części toczonych. Ich obrabialność jest różna i zależy przede wszystkim od: zawartości pierwiastków stopowych, stanu dostawy i obróbki cieplnej.  W procesie obróbki tokarskiej CNC stal dzielona jest głównie na trzy grupy stali:

Toczenie CNC stali niestopowej.

Klasyfikacja materiału: P1.1.

W stalach niestopowych zawartość węgla wynosi maksymalnie 0.55%. Wyróżniamy wśród nich stale niskowęglowe (o zawartości węgla <0.25%), które wymagają szczególnej uwagi, ponieważ charakteryzuje je utrudniony przebieg łamania wiórów i tendencja do zacierania (narost).

Aby kontrolować przebieg łamania wiórów, należy stosować jak najwyższy posuw. Szczególnie zalecane jest stosowanie płytki wiper.

W celu uniknięcia powstawania na płytce narostu, niekorzystnie wpływającego na chropowatość powierzchni, powinno się stosować wysokie prędkości skrawania. Ostre krawędzie i geometrie skrawające z niskimi oporami ograniczają tendencję do przywierania i przeciwdziałają niszczeniu ostrza.

​Toczenie CNC stali niskostopowej.

Klasyfikacja materiału: P2.x.

Skrawalność stali niskostopowych zależna jest od zawartości składników stopu i obróbki cieplnej (utwardzania). Powszechnymi rodzajami zużycia dla wszystkich materiałów w tej grupie jest zużycie kraterowe i starcie powierzchni przyłożenia. Podczas obróbki materiałów utwardzonych częstym rodzajem zużycia jest też deformacja plastyczna z powodu wzrostu ilości ciepła wydzielanego w strefie skrawania.

Przy obróbce nieutwardzonych stali niskostopowych najlepszym rozwiązaniem jest użycie wyspecjalizowanych gatunków i geometrii płytek do obróbki stali. Z kolei przy stosowaniu materiałów utwardzanych korzystniejsze będzie użycie twardszego gatunku (gatunki do żeliw ISO K, ceramiczne i z CBN).

Toczenie CNC stali wysokostopowej.

Klasyfikacja materiału: P3.x.

Stale wysokostopowe to stale węglowe o całkowitej zawartości dodatków stopowych powyżej 5%. Grupa materiałów obejmuje tu zarówno stale przed utwardzeniem, jak i utwardzone. Ich skrawalność maleje wraz ze wzrostem udziału dodatków stopowych i twardości.

Podobnie jak w przypadku stali niskostopowych, przy ich obróbce poleca się wyspecjalizowane gatunki i geometrie płytek do obróbki stali.

Stale o zawartości dodatków stopowych powyżej 5% i twardości powyżej 450 HB potrzebują narzędzi o wysokiej odporności na deformację plastyczną i dużej udarności krawędzi. Polecane są zatem twardsze gatunki (gatunki do żeliw ISO K, ceramiczne i z CBN).

Toczenie stali nierdzewnej.

Z uwagi na szczególne znaczenie i szeroką skalę zastosowania, oddzielną grupę stali stopowych stanowią stale nierdzewne. Ich toczenie może jednak sprawiać problemy, szczególnie w przypadku gatunków austenitycznych. Duże znaczenie ma wówczas odpowiednia kontrola wióra oraz sprawne doprowadzenie chłodziwa bezpośrednio do strefy skrawania. Warto też stosować specjalne gatunki stali nierdzewnych o podwyższonej skrawalności, uzyskiwanej przez dodanie pewnych dodatków stopowych, takich jak chociażby siarka czy ołów.

Stal niskowęglowa jest bardziej miękka i prostsza w obróbce niż stal stopowa. Skrawalność zależy od twardości materiału, a zatem przy obliczaniu prędkości posuwów należy wziąć pod uwagę właśnie twardość. Stal nierdzewna należy do stali stopowych, a pierwiastkiem stopowym jest najczęściej chrom, który tworzy na powierzchni warstwę tlenku, zwiększającą odporność materiału na korozję. Do produkcji stali nierdzewnej wykorzystywane się także inne rodzaje pierwiastków stopowych, na przykład nikiel i węgiel. Elementy stopowe różnią się między sobą. Stale nierdzewne cechuje wysoki stopień utwardzenia oraz niski współczynnik odprowadzania ciepła.

Stale nierdzewne dzielą się na kilka grup (ferrytyczne/martenzytyczne, austenityczne i typu duplex (austenityczno-ferrytyczne)), a dla każdej z nich zalecane są inne wytyczne dotyczące obróbki toczeniem.

Toczenie CNC ferrytycznych i martenzytycznych stali nierdzewnych.

Klasyfikacja materiału: P5.1.

Ów rodzaj stali nierdzewnej sklasyfikowany został jako materiał stalowy, w związku z czym posiada klasyfikację materiału P5.x. Ogólne zalecenia dotyczące obróbki stali nierdzewnych ferrytycznych i martenzytycznych zalecają stosowanie gatunków i geometrii płytek do obróbki stali nierdzewnej.

Stale martenzytyczne można obrabiać w stanie utwardzanym, co wymaga użycia płytek o szczególnej odporności na deformację plastyczną, w związku z czym warto stosować gatunki z CBN, gdy twardość HRC = 55 i więcej.

Toczenie austenitycznych stali nierdzewnych.

Klasyfikacja materiału: M1.x i M2.x.

Najczęściej spotykanym typem stali nierdzewnej jest stal nierdzewna austenityczna. Znajdziemy tu także stale nierdzewne superaustenityczne, czyli stale o zawartości Ni powyżej 20%.

Polecane gatunki i geometrie to asortyment do obróbki stali nierdzewnej z pokryciem CVD i PVD.

Do skrawania przerywanego lub w przypadku, gdy podstawową przyczyną zużycia płytki są uderzenia wiórów lub ich zakleszczanie, należy wziąć pod uwagę zastosowanie gatunków z pokryciem PVD.

Ponadto:

Toczenie CNC duplex.

Klasyfikacja materiału: M3.4.

Dla wysokostopowych stali nierdzewnych typu duplex używa się określenia: stale super- lub hyperduplex. Charakteryzująca je większa wytrzymałość mechaniczna sprawia, że są one dość trudnymi materiałami w obróbce wiórowej, szczególnie jeżeli chodzi o wydzielanie ciepła podczas obróbki, opory skrawania i kontrolę spływu wiórów.

Zalecane gatunki i geometrie to asortyment wyspecjalizowany do obróbki stali nierdzewnej z pokryciem CVD i PVD.

W celu kontroli spływu wiórów i uniknięcia deformacji plastycznej trzeba używać chłodziwa. Dlatego potrzebne będą narzędzia z wewnętrznym doprowadzaniem chłodziwa, a najlepiej z jego precyzyjnym podawaniem. Aby uniknąć karbu i powstawania zadziorów, należy stosować małe kąty przystawienia.

Toczenie CNC stali hartowanej.

Obróbka poprzez toczenie stali o twardości wynoszącej zazwyczaj 55–65 HRC nazywana jest toczeniem na twardo / toczenie twardych materiałów i stanowi ekonomiczną alternatywę dla obróbki szlifierskiej stali. Toczenie twardych materiałów to przy okazji większa uniwersalność, krótsze czasy realizacji i wyższa jakość.

Najlepiej sprawdzającym się materiałem narzędziowym do toczenia na twardo stali hartowanych indukcyjnie są gatunki z regularnego azotku boru (CBN). Przy stali o twardości mniejszej niż około 55 HRC warto zastosować płytki ceramiczne lub węglikowe.

Do toczenia twardych materiałów powinno się stosować zoptymalizowane gatunki z CBN.

Należy też:

Toczenie żeliwa.

Żeliwo jest stopem żelaza z węglem z zawartością krzemu (1-3%) i o zawartości węgla powyżej 2%. Materiał ten generuje krótkie wióry i – w większości przypadków – odznacza się dobrą kontrolą spływu wiórów.

W przypadku większości materiałów żeliwnych zalecane jest stosowanie gatunków i geometrii płytek do obróbki żeliwa, gatunków ceramicznych i z CBN do obróbki żeliwa szarego z dużą prędkością skrawania.

Wyróżniamy następujące podstawowe rodzaje żeliwa:

Toczenie superstopów żaroodpornych (HRSA).

Do toczenia materiałów z grupy superstopów żaroodpornych powszechnie stosuje się gatunki z pokryciem PVD i ceramiczne. W tym przypadku zalecane jest stosowanie geometrii zoptymalizowanych pod kątem obróbki superstopów żaroodpornych.

Superstop (nadstop) charakteryzuje bardzo duża wytrzymałość mechaniczna i odporność na pełzanie (czyli powolna zmiana kształtu lub odkształcenie ciała stałego na skutek naprężeń) w wysokich temperaturach. Kolejną ważną cechą jest też duża odporność na korozję/utlenianie. Materiały z grupy superstopów żaroodpornych dzielą się na cztery grupy:

Superstopy żaroodporne oraz tytan mają niską skrawalność, szczególnie jeżeli zostały poddane starzeniu, a zatem wymagania wobec narzędzi stosowanych do ich obróbki są wysokie. Należy stosować płytki o ostrych krawędziach, zapobiegających tworzeniu się tzw. białych warstw o różnej twardości i wytrzymałości na naprężenia.

Stopy tytanu: 

Z reguły powinno się używać gatunków niepokrywanych i z pokryciem PVD. Zalecane jest stosowanie geometrii zoptymalizowanych pod kątem obróbki superstopów żaroodpornych.

W obróbce tytanu i superstopów żaroodpornych kryterium zużycia narzędzia jest zazwyczaj pojawienie się karbu. 

Kilka wytycznych, pomagających osiągnąć optymalne wyniki obróbki: 

Toczenie CNC materiałów nieżelaznych.

Grupa materiałów nieżelaznych swoim zasięgiem obejmuje nieżelazne metale miękkie (tzw. metale kolorowe, typu aluminium, miedź, brąz, mosiądz) oraz materiały kompozytowe (MMC) i magnez. Ich skrawalność jest zróżnicowana w zależności od składu stopu, przebiegu obróbki cieplnej i technologii produkcji (kucie, odlewanie itp.).

Toczenie CNC aluminium.

Aluminium to najpowszechniejszy z metali kolorowych, stosowanych w toczeniu CNC. Znany ze swoich unikalnych właściwości, pożądanych przez projektantów części. Do toczenia aluminium wykorzystuje się specjalne narzędzia o małych oporach skrawania, ostrej geometrii oraz często polerowanej powierzchni ostrza. Ma to swoje uzasadnienie w skłonności tego materiału do przywierania do narzędzia. Właściwie dobrane narzędzia pozwalają na wydajną obróbkę, albowiem aluminium jest metalem stawiającym niewielkie opory podczas skrawania.

(Toczenie aluminium parametry.)

Klasyfikacja materiału: N1.2.

Należy stosować płytki o dodatnim kształcie podstawowym i ostrych krawędziach. W tym celu warto wybierać gatunki niepokrywane i z pokryciem PCD.

W przypadku stopów aluminium o zawartości krzemu powyżej 13% powinno się używać gatunków z pokryciem diamentowym PCD, gdyż gatunki węglikowe charakteryzuje znacznie gorsza trwałość.

W obróbce aluminium chłodziwo wykorzystywane jest przede wszystkim do odprowadzania wiórów.

Toczenie miedzi CNC.

Miedź jest trudnym w obróbce materiałem i aby zrobić to poprawnie, trzeba mieć specjalistyczną wiedzę na temat tego procesu i często także spore doświadczenie. Obróbka CNC miedzi jest specjalistyczną obróbką elementów miedzianych z zaprojektowanych przez klienta półfabrykatów, półproduktów miedzianych lub prętów. W celu poprawy skrawalności często zamiast czystej miedzi używa się stopów miedzianych, szczególnie przy skomplikowanych pracach. 

Toczenie CNC tworzyw sztucznych.

Obróbka poprzez toczenie CNC tworzyw sztucznych wymaga doświadczenia i specyficznych procesów obróbki, ponieważ mamy tu do czynienia z wąskimi tolerancjami. Takie elementy jak: łożyska, tuleje, uszczelki i prowadnice muszą być bowiem wykonane z najwyższą precyzją. 

Toczenie CNC – korzyści.

Urządzenia do toczenia CNC zapewniają firmie niewiarygodnej elastyczności i znacznie skracają łańcuch procesu produkcyjnego. Sterowanie urządzeniem przejmuje komputer, co w dużym stopniu wpływa na zwiększenie się produktywności stanowiska, doskonałą precyzję wyrabianych części i zminimalizowanie ryzyka błędów popełnionych przez czynnik ludzki (bezpieczeństwo podnosi się, gdyż operator nie ma wtedy bezpośredniej styczności z obrabianym przedmiotem). Regulacja parametrów skrawania przez komputer – takich jak na przykład posuw – przyczynia się do wydłużenia żywotności narzędzia skrawającego. Wspomniana już elastyczność także znajduje swoje odbicie w nieskomplikowanej możliwości wytwarzania rozmaitych odmian przedmiotów, poprzez zwykłą modyfikację już istniejącego programu CNC.

CNC toczenie precyzyjne metodami konwencjonalnymi pozwala na przetwarzanie przede wszystkim okrągłych części. Natomiast nowoczesne tokarki CNC, dzięki wyposażeniu w dodatkowe osie sterowane numerycznie, pozwalają również na produkcję części, które – w sposób tradycyjny – możliwe byłyby do uzyskania tylko przy użyciu frezarki. Zależnie od ilości osi, w jakie wyposażone jest urządzenie do toczenia CNC, można też frezować oraz grawerować za pomocą specjalnych narzędzi. To spore ułatwienie i duża oszczędność czasu. Na jednej tokarce CNC, przy wykorzystaniu różnych narzędzi, wykonać można wiele rozmaitych czynności, bez konieczności przenoszenia przedmiotu na inną maszynę, celem dalszej obróbki.

Toczenie CNC, jako proces obróbki skrawaniem, wspomagany technologią komputerową, podobnie jak i frezowanie technologią CNC, jest optymalnie dostosowany zarówno do produkcji mało–, jak i wielkoseryjnej przedmiotów. Operacje podczas toczenia CNC są dużo bardziej ekonomiczne i sporo więcej wydajne, a czas ich wykonania – zdecydowanie krótszy. Daje to możliwość zaoszczędzenia czasu i materiału, a dzięki temu zoptymalizowane zostają również koszty wytworzenia części.

Toczenie CNC powierz specjalistom.

Jeśli chciałbyś nawiązać współpracę i zlecić planowanie powierzchni czołowych oraz toczenie CNC to jesteśmy miejscem idealnym do tego. 

Setki firm partnerskich z całego kraju, szybki kontakt z całą siecią partnerską, błyskawiczne oferty wykonania (na toczenie CNC) zapisujące się w Twoim Panelu Klienta. Po wybraniu Wykonawcy zrealizujesz zamówienie z dostawą prosto pod drzwi.